Yerçekimsiz Mutluluk

Gökyüzümdün benim
Ben de üstünde uçan bi kırlangıç
Yuvasını arayan köşe bucak
Güneşe gülüp mavine hayran kalan
Nereye eserse oraya bakakalan
Yine de çalışırdım gecelerce
Gölgende dinlenmek için
Unuturdum saatleri
Yüzüne bakarken göğünün
Güzeldin
Bilirdim
Günün her saati değişirdi çehren
Yine de
Her havan kabulüm
Her halin benimdi
Sen bilmesende