Yağmur Pençesi

ren kıyısından süzülen kartal pençesiyle
bir katedral avlusunda yapayalnızdım
orta yaş rüzgarıyla serinleyen alnım
nice çoşkulu kentler bırakmıştı ardımda
garda bir türkü tutturmak hevesindeydim
uğultulu gençlik içimden kayıp gitmiş
köln durmuştu durulmuştu yanı başımda