Vatan Yahut Silistre

“Hayat ne garip hal imiş! Bir kaç gün evvel, yanımda biri ağlasa, gözümün yaşı salasından dökülüyor zannederdim. Bugün kulağıma kahkahalar matem sedası gibi geliyor! Birkaç gün evvel, gamlı gamlı bulutlarda şimşek çaktıkça biri gülüyor gibi görünürdü. Bugün, yeni açılmış güllerde çiğ görsem, birinin gözyaşı dökülmüş zannediyorum. Birkaç gün evvel, yüzüm gülüyordu. Sanki, her şey de benimle beraber gülüyordu! Bugün gönlüm ağlıyor! Yine sabah oldu, yine gözüme bir dakika uyku girmedi.”