Tut Elimi Baba

Anne karnında not tutmaya başlayan bir bebeğin yazdıklarına kim şaşırmaz? Dünyayı, anne babasını tanımadan içine doğacağı çevreyi merak eden cin gibi, düşünen bir cenin! Luis Cevat, iki dilli, iki ülkeli, çok akrabalı bir hayata gözlerini şiirle açıyor. İki dili birden, aynı anda öğrenmeye başlıyor. Sorular soruyor çevresini kavramak için. Bir süre sonra büyür büyür ta arşa kadar. Bir yaşı kutlanmış, yürüyen, oyuncaklarıyla oynayan, kitapların resimlerine bakan, 69 sözcükle derdini anlatabilen Luis Cevat, büyümüş de küçülmüş değil, zeki bir çocuk. Sorular sorarak büyüyen çocukların dünyasına uzanan şiirlerin toplamı, Tut Elimi Baba. Çevrelerini anlamaya başlayan çocukların şiirleri... Gözlerini dört açmış, merakla etraflarına bakınan çocukların şiirleri... “Damla”dan yağmura, “yapraklar”dan ağacı keşfetme coşkusunu duyan, duyumsatan şiirler... “Bilgisayar”dan “Anahtar”a, “Mavi Köpük”ten “Duvar”a, “Oyuncak”tan “Kar”a, “Para”dan “Futbol”a, “Bayram”dan “Bisiklet”e... yorumlar, düşünceler, sorular, gözlemler...

Çocuklar şiirle büyüsünler diye yazılan şiirler.