Rimbaud'a

Seni düşünüşlerin diyalektik hüznündeyim ne gecem geceyi ne gündüzüm ay'ı tutar edebi mevsimlerde hayal kurmuştuk bitmeyecek olan aşkımızın endamında şimdi düşünüyorum da ne kadar uzak mekanları bir birine kavuşturmaya çaba sarfetmişiz her karanlığın içinde ne çok ışık kırıntısını aramışız elbet her büyük aşkın altında yatan sarfedilen emeğin tasarrufudur o büyüklüğü anlamlı kılan biliyorum hiç bir düşünce yerini tutmayacak yaşanılmayanın dile getiremeyecek hüznün materyalini diyebileceğim seni yaşadım hayalin vahasında bu gece cana mın...