“Bu eziyet hiç bitmedi. Kara gözlerinde, kara üzüm salkımı hüzünler asılı kaldı. Kirpiğinin ucunda bir damla yaş, dört mevsim çiğ tuttu… O zaman anladım ki babamın, yuvası yıkılmasın diye ettiği dua, aslında kardeşim için büyük bir beddua idi. Hem de ömür boyu tutacak bir beddua…”