Dağlarımda Öldür Beni!

mendilinde gül yapraklarıydı kurutulmuş,                                                        
bir halkın yaralarına bastığın.                                                                          
o hangi ateşte ve hangi ülkeydi.                                                                      
göz nurunda uyuttuğun!

ay ışığında şarkı söylüyor                                                                                

hintli bir kadın, adını bilmiyorum                                                                      
ve herhangi bir yerde,                                                                                      
kaybolmuş kendini arıyor biri: zilan!

chiapas'ta maskeli bir yerliydin,                                                                        

belfast'ta bir duvar yazısı                                                                                  

gece yarısı bir bağrıştın cizre sokaklarında:lori!                                              

cudi' de silah sesleriyle uyandın, rüzgardı.                                                  

hani narin parmaklarıyla rüzgarda                                                                    

küçücük çocuklar bağlardı saçlarını                                                                    

bir tutam gökyüzü ile ayrılmıştın ya,                                                                

rio kaldırımlarında vurmuşlar seni                                                                    

sonra bir kenti yakmışlar avuçlarında                                                              

İstanbul'da kazınmış bir afişte bulduk öfkeni                                                    

bir bask şarkısında euskadi denmiş sana,                                                        

yahut hüzzam makamında bir mırıldanıştın                                                      

papatya kırımlarından kalan....

hala şarkı söylüyor hintli kadın                                                                        
ve hala kaybolmuş kendini çağırıyor biri: zilan!