Berrin

Bir kadın!

Düşeyazdı...

Yarına dair kurduğu düşleri ilmek ilmek örerken, her nefes alışında geçmişiyle yüzleşmeye mecbur ediliyordu sanki. İnatla bütün hayal kapılarını zorladı Berrin. Olmadı.

Sonunda narin bedenini bilinçaltından hortlayan yaşanmışlıkların akışına bıraktı. Kendi kimliğine açtığı savaşta galip gelebilmek adına psikoloji eğitimi alırken, kalbiyle beyni arasındaki gelgitlere mağlup oldu.

Güçlü kadınlığının altındaki öfke, üstündeki insanlık, yaşamın karelerine takılı kalmış umut ve umutsuzluk... Yılmadı.

Berrin’in geçirdiği evrimi itinayla sergileyen yazar hiçbir mesaj kaygısı taşımıyor. Her şeyi özgün dokusunda irdelememiz manasına gelen doneler iliştiriyor zihinlere. Kadına dair bilinen paradokslarla bilinmeyen denklemleri izaha cesaret ediyor. Söz dilden ok gibi fırlamışsa, elbette ki mevcudiyetine ait hedefe er ya da geç ulaşır diyor.

“Erkeklerin de Allah’ın yarattığı kullar olduğunu düşünüp, onlara düşman olmak istemiyordum. Psikoloji bölümünü kazandığım gün toplumun bütün sorunlarını tek başıma çözebileceğimi, çözemesem bile zihnimdeki kargaşayı giderip, yapılan davranış bozukluklarının nedenlerini bulabileceğimi düşünmüştüm.”