Önce Zambakları Çaldılar Uykularımızdan

Can yurdunun müptelâ kılındığı seyir hâli. Ve kalem ile kelâmın idrakini kaybederek elleri mechule itekleyişi şiir. Çocukluğumun hasret yüklu bakışı, gencliğimin lirik duası, olgunluk çağımın bestelenmemiş gül yaprağı, ömrümün sükt:ıt aralığı... Tutunup rüzgârların eteğine, asırlar öncesine giderek dervişan meclisine girişim ve kalbimi Lübabe direğinde neşredişim. Hece hece büründüğüm örtü şiir; baharı hicran, sirâcı gece. Içimin kıyılarında gezinerek büyüyen Nil sesi. Yağmurun gözyaşlarını yangına dönüştüren arzuhâlim ve tennureler eteklerinde seyre daldığım arş. Aşk.

Bugün yokluğa inat varlık emekler beni
Tuttuğum her zambağın yüreğinde yara var
Hatıram ki baş eğmiş, sarar gibi golgeni
Ömrüm O'nun yolunda kanayan bir an kadar.