Çınlama

Bir topu yuvarlamak gibidir gitmek ürküp kaparken pencerelerimi
Açılmış kollara bırakırken kendimi debisizbir ırmağa kapılıp
Bir gurup fotoğrafı çektirir gibi gidiyorum bir yığın tanıdık hayaletle
Nereye varacağını bilmediğim bir uykunun eşiğinden dönüp
Gidiyorum, kapım açık ama suyum akmıyor