Çöl

Yağmur ArkasıYağmurlar yağdı ve hiç dinmediHerbiri saydam çiçeklenen saçındaYağmurlar daha çok pencereler içindiÖksüzdüm gözyaşıydım dudağındaBir sancıydım boğuk akşamlar gibiBüyüdükçe büyüdü isli ve yalnız olmakKirazını soldurdu ağaçlarınNasıl devrildi taşlar üstümüzeÇoğalan nasıl boydanboya kuşkularKar dizboyu ölümü sokaklarınEzgiler sabahlarda eriyecek Gözlerin uykumda yeşerir dururKalsam çağlar boyu yokluğunun kapısında Yaşamak bunca umuda yeniden varmak olurÖlmek seni duymamak bir gün daha- Afşar Timuçin